Από το Μεταλλευτικό Μουσείο Μήλου και με πορεία νότια/νοτιοανατολική, συναντάτε μετά από 2,3 χλμ. πάνω στον παραλιακό δρόμο του Αδάμαντα μία κεντρική διασταύρωση. Στρίβετε αριστερά, προς Ζεφυρία απ’ όπου και θα ξεδιπλωθεί η διαδρομή.
τον Αδάμαντα, που είχε ήδη εποικισθεί από Κρητικούς (Σφακιανούς).
Στο κέντρο της Ζεφυρίας δεσπόζει ο ναός της Παναγίας Πορτιανής (Ρ1). Η ακριβής χρονολογία κατασκευής του δεν είναι γνωστή, αλλά πρέπει να ανάγεται σε χρόνους πριν από το 1576, όπως αναφέρεται σε επιγραφή.
Αφήνοντας πίσω τη Ζεφυρία και το μεγάλο κάμπο της, ο χωματόδρομος ακολουθεί τη ρεματιά της Λαγκάδας, σχεδόν δίπλα στην κοίτη του χειμάρρου.
Από το Μεταλλευτικό Μουσείο Μήλου και με πορεία νότια/νοτιοανατολική, συναντάτε μετά από 2,3 χλμ. πάνω στον παραλιακό δρόμο του Αδάμαντα μία κεντρική διασταύρωση. Στρίβετε αριστερά, προς Ζεφυρία απ’ όπου και θα ξεδιπλωθεί η διαδρομή.
τον Αδάμαντα, που είχε ήδη εποικισθεί από Κρητικούς (Σφακιανούς).
Στο κέντρο της Ζεφυρίας δεσπόζει ο ναός της Παναγίας Πορτιανής (Ρ1). Η ακριβής χρονολογία κατασκευής του δεν είναι γνωστή, αλλά πρέπει να ανάγεται σε χρόνους πριν από το 1576, όπως αναφέρεται σε επιγραφή.
Αφήνοντας πίσω τη Ζεφυρία και το μεγάλο κάμπο της, ο χωματόδρομος ακολουθεί τη ρεματιά της Λαγκάδας, σχεδόν δίπλα στην κοίτη του χειμάρρου.
Στα πρανή της ρεματιάς, θα παρατηρήσετε, επίσης, σε πολλά σημεία, στοές όπου γινόταν εξόρυξη λευκού καολίνη. Λόγω των περιεχομένων οξειδίων του σιδήρου, ο καολίνης της Μήλου δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη λευκότητα. Ωστόσο στο παρελθόν, οπότε και γινόταν μικρής κλίμακας εκμετάλλευση του καολίνη για εφαρμογές στην κεραμική, η διαλογή των περισσότερων λευκών εμφανίσεων του καολίνη γινόταν μέσα από στοές.
Στο κεντρικό χωματόδρομο, μπορείτε να παρατηρήσετε στις γύρω πλαγιές μεγάλους βράχους σε παράξενα σχήματα. Αυτές οι γεωμορφές («noches»), που μερικές φορές μοιάζουν με κεφάλια ζώων με ανοιχτό στόμα, δημιουργούνται από τη διάβρωση που προκαλεί ο θαλασσινός αέρας όταν πέφτει επάνω στα σκληρά ηφαιστειακά πετρώματα.
Κατηφορίζοντας στο βατό χωματόδρομο προς τα Θειωρυχεία, θα παρατηρήσετε πως η βλάστηση είναι πολύ υποβαθμισμένη.
Σε κάποιο σημείο, αριστερά πλάι στο δρόμο, θα δείτε ένα λιτό μνημείο, μια μικρή μαρμάρινη πλάκα . Στο σημείο αυτό διαδραματίστηκε μία από τις επιχειρήσεις αντίστασης κατά των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής στις 23/12/1944.
Στα πρανή της ρεματιάς, θα παρατηρήσετε, επίσης, σε πολλά σημεία, στοές όπου γινόταν εξόρυξη λευκού καολίνη. Λόγω των περιεχομένων οξειδίων του σιδήρου, ο καολίνης της Μήλου δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη λευκότητα. Ωστόσο στο παρελθόν, οπότε και γινόταν μικρής κλίμακας εκμετάλλευση του καολίνη για εφαρμογές στην κεραμική, η διαλογή των περισσότερων λευκών εμφανίσεων του καολίνη γινόταν μέσα από στοές.
Στο κεντρικό χωματόδρομο, μπορείτε να παρατηρήσετε στις γύρω πλαγιές μεγάλους βράχους σε παράξενα σχήματα. Αυτές οι γεωμορφές («noches»), που μερικές φορές μοιάζουν με κεφάλια ζώων με ανοιχτό στόμα, δημιουργούνται από τη διάβρωση που προκαλεί ο θαλασσινός αέρας όταν πέφτει επάνω στα σκληρά ηφαιστειακά πετρώματα.
Κατηφορίζοντας στο βατό χωματόδρομο προς τα Θειωρυχεία, θα παρατηρήσετε πως η βλάστηση είναι πολύ υποβαθμισμένη.
Σε κάποιο σημείο, αριστερά πλάι στο δρόμο, θα δείτε ένα λιτό μνημείο, μια μικρή μαρμάρινη πλάκα . Στο σημείο αυτό διαδραματίστηκε μία από τις επιχειρήσεις αντίστασης κατά των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής στις 23/12/1944.
Από το μνημείο και μετά, ο χωματόδρομος κατηφορίζει στις πλαγιές της χαράδρας του Παλιορέματος και καταλήγει στα παλιά Θειωρυχεία (P12), το σημαντικότερο αξιοθέατο και τελικό προορισμό αυτής της διαδρομής.
Τα Θειωρυχεία είναι το μόνο βιομηχανικό συγκρότημα της Μήλου που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο. Με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού έχει χαρακτηριστεί ιστορικός τόπος και σημαντικό δείγμα βιομηχανικής κληρονομιάς στο οποίο η αρχιτεκτονική συνδυάζεται με τις απαιτήσεις της παραγωγικής διαδικασίας., Με τα Θειωρυχεία για προορισμό σφραγίζεται το τέλος της διαδρομής με ένα μνημείο της σύγχρονης πολιτιστικής κληρονομιάς.
Από το μνημείο και μετά, ο χωματόδρομος κατηφορίζει στις πλαγιές της χαράδρας του Παλιορέματος και καταλήγει στα παλιά Θειωρυχεία (P12), το σημαντικότερο αξιοθέατο και τελικό προορισμό αυτής της διαδρομής.
Τα Θειωρυχεία είναι το μόνο βιομηχανικό συγκρότημα της Μήλου που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο. Με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού έχει χαρακτηριστεί ιστορικός τόπος και σημαντικό δείγμα βιομηχανικής κληρονομιάς στο οποίο η αρχιτεκτονική συνδυάζεται με τις απαιτήσεις της παραγωγικής διαδικασίας., Με τα Θειωρυχεία για προορισμό σφραγίζεται το τέλος της διαδρομής με ένα μνημείο της σύγχρονης πολιτιστικής κληρονομιάς.
