Με την εγκατάλειψη της Φυλακωπής, στο νησί εγκαθίστανται Δωριείς άποικοι από την Λακωνία, οι οποίοι ενωμένοι με τους προγενέστερους κατοίκους έχτισαν δυτικότερα μία νέα πόλη στην σημερινή περιοχή του Κλήματος. Η νέα αυτή πόλη επέτρεπε στους Μηλίους να επιβλέπουν τον κόλπο του νησιού για τυχόν επιδρομές πειρατών, είχε το λιμάνι της και ήταν φυσικά οχυρωμένη από τους τρεις λόφους.

Παράλληλα, οι κάτοικοι την οχύρωσαν και με τείχη που έφταναν μέχρι τη θάλασσα και δημιούργησαν μεγάλα δημόσια κτίρια, υδραγωγείο, γυμνάσιο, αγορά, ιερά και νεκροταφείο.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου η πόλη του Κλήματος παρουσιάζει έντονη οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη.  Ανθίζει η κεραμική με τους περίφημους «Μηλιακούς αμφορείς» διακοσμημένους με στοιχεία της ελληνικής μυθολογίας, η γλυπτική, η μικροτεχνία, η σφραγιδογλυφία σε λίθους, η χρυσοχοΐα με την συρματερή τεχνική, ενώ κόπηκαν νομίσματα που αρχικά είχαν ως σύμβολο το μήλο.

Επίσης εκείνη την εποχή παρουσιάζεται αύξηση του εμπορίου, εκμετάλλευση των μεταλλευμάτων, ενώ αναπτύχθηκε και το τοπικό-Μηλιακό αλφάβητο, δείγματα του οποίου σώζονται μέχρι και σήμερα σε επιτύμβιες στήλες.